ر انتخابات مجلس هشتم، علاوه بر دو رقيب سنتي راست و چپ يا اصولگرا و اصلاح‌طلب، گونه‌هاي تعديل‌شده اين گرايش‌ها نيز در قالب ائتلاف فراگير اصولگرايان و حزب اعتماد ملي تا اندازه‌اي وارد ميدان رقابت شدند...

دو ماه مانده به انتخابات مجلس هشتم،‌ حضور مثلث رضايي، قاليباف و لاريجاني به صورت جدي‌تري در معادلات انتخاباتي بروز پيدا كرد و به چالشي اساسي براي جبهه متحد اصولگرايان (6+5) تبديل شد كه با برگزاري نشستي در حضور آيت‌الله مهدوي كني، توصيه‌ها و چهارچوب‌هايي براي نزديك شدن اصولگرايان به ليست واحد ارايه شد.

فلسفه حضور فعال اين سه نفر در صحنه انتخابات با دو انگيزه اصلي شكل گرفته بود:
1. تقويت فضاي رقابتي انتخابات براي افزايش مشاركت مردم كه به ويژه با فضاي به وجود آمده به دليل ردصلاحيت‌هاي گسترده توسط هيأت‌‌هاي اجرايي، احتمال عدم حضور يا حضور كمرنگ اصلاح‌طلبان را نيز محتمل مي‌ساخت.
2. نگراني از بابت ضعف مديريت انتخاباتي اصولگرايان كه در قالب «6+5» انجام مي‌شد و چشم‌انداز تصميم‌گيري‌ آنها كه حاكي از ضعف‌هاي اساسي در ليست‌هاي خروجي تهران و شهرهاي بزرگ بود...

اما در ادامه، رويدادهايي رخ داد كه باعث شد اين گروه، عملا به صورت حداقلي وارد گردونه انتخابات شود و چه در فهرست، چه در شعارها و چه در عملكرد، آن‌گونه كه بايسته يك حضور قدرتمند انتخاباتي است، وارد گردونه رقابت شود.

از يك سو، لاريجاني كه تا آن زمان بيش از همه در سخنراني‌هاي خود با رد نگاه قبيله‌گرايانه به اصولگرايي و با شعار تفاهم ملي، اصولگرايي را فراتر از راست و چپ اعلام مي‌كرد، با انتقال حوزه خود به قم با برخي محدوديت‌ها روبه‌رو شد، به ويژه كه قم به دليل بافت جمعيتي حاكم بر آن و جايگاه ضعيف اصلاح‌طلبان در آن، چندان زمينه خوبي براي ايراد چنين سخناني نداشت.

از ديگر سو، با انتقال لاريجاني به قم، سرليست مورد نظر اين ائتلاف عملا حذف شد و اين طيف پس از به دست آوردن رضايت غلامعلي حداد عادل، او را به عنوان سرليست خود برگزيد.

با مشخص شدن حضور اصلاح‌طلبان در انتخابات، انواع فشارها از سوي طيف جبهه متحد اصولگرايان و برخي مراكز ديگر بر اين سه نفر افزايش يافت و حمايت علني از اين ائتلاف را براي آنان بسيار مشكل كرد.

قاليباف، شهردار تهران، نيز از اين فشارها در امان نبود و در عين حال انتخابات مجلس براي او نسبت به انتخابات ديگر اولويت جدي نداشت...